Liefdevolle zorg op maat voor Noelle

Je pasgeboren baby van vijftien dagen oud naar een kliniek toebrengen voor een gipsbehandeling. Het klinkt als een nachtmerrie voor veel kersverse ouders. Maar voor moeder Eva Joyce was het een geschenk uit de hemel; zij kon om medische hulp vragen voor haar dochtertje Noelle.   

De Filippijnse Noelle is inmiddels 2 jaar oud. Ze speelt graag met haar knuffels en pakt alles vast wat er op ooghoogte te vinden valt. Zoals elke dreumes dit hoort te doen. Ze is ook begonnen met lopen, zoals de meeste van haar leeftijdsgenootjes dat zo goed en zo kwaad proberen. 

Afwijking aan de voeten

Hun dochter die zou kunnen lopen; daar durfden Eva Joyce en haar man Niño niet over te dromen toen Noelle twee jaar geleden werd geboren. Noelle bleek namelijk klompvoeten te hebben: een afwijking aan haar pezen en spieren zorgde ervoor dat haar voeten krom stonden. 

In Nederland worden kinderen met klompvoetjes direct behandeld na de geboorte, maar wat als de gezondheidszorg minder goed geregeld is en je de financiële middelen niet hebt om je baby te laten helpen? 

Gouden tip

Gelukkig wordt Eva Joyce getipt over BAHATALA, een lokale partnerorganisatie van het Liliane Fonds, die gespecialiseerd is in het behandelen van kinderen met klompvoeten. De tip komt van een moeder wiens dochter eerder succesvol geholpen is door deze organisatie. Zij heeft een groep opgezet om ouders van kinderen met klompvoeten bij elkaar te brengen, zodat ze hun ervaringen kunnen delen en elkaar kunnen steunen.   

Liefdevol opgevangen 

Gewikkeld in een blauw dekentje draagt de kersverse mama haar trots van twee weken oud over de drempel van de BAHATALA-kliniek. Eva Joyce wordt gerustgesteld en beantwoordt de vragenlijst bij de intake. Het is meteen voelbaar: Noelle en haar mama worden professioneel én liefdevol opgevangen door dokter Arnaldo Favila en zijn collega’s. 

Dokter Favila is orthopedisch chirurg en werkt als vrijwilliger voor BAHATALA. Hij ziet veel kinderen zoals Noelle in de kliniek: 

“Wanneer we kinderen op latere leeftijd behandelen, is het veel lastiger. Het is voor hen een traumatische ervaring, ze zijn zich bewust van alles wat er gebeurt en onthouden dat ook. Het zetten van de voet doet pijn omdat deze minder flexibel wordt. Oudere kinderen hebben dan ook vaak psychische begeleiding nodig. Door kinderen vroeg te identificeren en te behandelen, minimaliseren we de kans op een trauma en is behandeling gemakkelijker.”   

Wekelijks nieuw gips 

De kleine Noelle ligt op de behandeltafel. Haar mama zit naast haar. De gipsbehandeling gaat beginnen. “Deze behandeling is standaard voor kinderen met klompvoetjes”, legt dokter Favila uit. Noelle krijgt het gips om haar voeten terwijl mama haar dochtertje vertederend over haar kleine bolletje aait. Vanaf dan wordt er wekelijks nieuw gips om haar voetjes gedaan om ze steeds meer in de juiste positie te krijgen.   

Noelles ouders zorgen ervoor dat ze geen behandeling mist. Haar aandoening blijkt complexer dan verwacht en dus krijgt ze meerdere gipsbeurten dan normaal. Totdat, een jaar later, dokter Favila beslist dat ze klaar is voor tenotomie. Dit is een kleine chirurgische ingreep om de achillespees te verlengen. 

De ingreep helpt, maar geeft niet het gewenste resultaat; een tweede tenotomie is nodig. Nieuwe gipsbehandelingen volgen, Noelle krijgt een brace om haar voeten in de juiste stand te behouden. Uiteindelijk zet ze haar eerste stapjes met orthopedische schoenen.   

Blijvende aandacht 

Een letterlijk grote stap: Noelle is in staat om te lopen. De behandeling stopt echter niet. Eva Joyce brengt haar dochter regelmatig op controle bij dokter Favila. Omdat er altijd kans is bij kinderen jonger dan 4 jaar dat de voeten weer terug groeien in de oude positie. 

De behandelingen blijven, net als de aandacht voor Noelle. Hoe sneller een kind steun op maat krijgt, hoe meer stappen het kan zetten. Figuurlijk, maar ook vaak letterlijk dus.