Khańh kan eindelijk écht leren door inclusieve school
Khańh (7) uit Vietnam
Toen Huong in 2015 zwanger raakte, vertrok haar man met de noorderzon. Vanaf die dag stond Huong er alleen voor. Maar in de jaren na de geboorte van Khańh – haar enige kind – groeiden haar zorgen pas écht. Het gedrag van Khańh was vreemd en onberekenbaar. De diagnose: autisme en ADHD. School was dus lange tijd niet fijn voor haar. Totdat inclusief onderwijs op het pad van Khańh kwam.
Het gaat nu wat beter, maar lange tijd ontweek we de inmiddels 7-jage Khańh sociaal contact. Spreken lukte Khańh amper, laat staan lezen of schrijven. Haar moeder Huong wist zich dus geen raad. Bovendien ontbrak het geld om Khańh te onderhouden. Ze besloot in haar eentje naar het zuiden te gaan, waar ze twee jaar in kledingfabrieken werkte. Tijdens Huongs verblijf in het zuiden pasten haar ouders op Khánh. Ze bezocht de kleuterschool, maar doubleerde het eerste jaar.
Medische onderzoeken
Nadat Huong was teruggekeerd, volgden medische onderzoeken van Khańh. Ze bleek een ernstige stoornis in het autismespectrum, een milde vorm van echolalie – het dwangmatig herhalen van woorden of zinnen van anderen – en ADHD. Ook haar geheugenfunctie hapert flink.
Sinds 2022 gaat ze naar een basisschool in Triệu Thành, waar ze in klas 1 zit. Haar leerachterstand is fors, zo’n 65 procent. Nog altijd is haar communicatieve vermogen matig. Vaak maakt Khańh enkel geluiden. Maar het gaat langzaam bergopwaarts, benadrukt zowel haar moeder als haar onderwijzeres.
Voor niemand bang
Khańh heeft ook enkele vriendschappen aangeknoopt. Wel verlangt het kunst- en vliegwerk om Khańh bij de les te houden. Ze is snel afgeleid, zeer temperamentvol en voor niets en niemand bang – alleen voor kippen. Zelden delft Khańh het onderspit in een ruzie op school.
Support Unit
Wat haar goed doet, is extra aandacht. Die krijgt ze in de zogenoemde Support Unit. Dat is een ruim en licht klaslokaal, met weinig schoolmeubilair. Kinderen die ‘wind in de rug’ nodig hebben, krijgen hier enkele uren per week interactieve training in vaardigheden – van tekenen tot rekenen. Dat gebeurt onder schooltijd, met maximaal twee of drie kinderen tegelijk. Een leerkracht geeft begeleiding, observeert en rapporteert.
Vandaag bezoekt Khańh de Support Unit. Ze danst uitbundig op een liedje over een kikker, maakt sprongen, kriskrast door het lokaal. Later zal ze speelse taaloefeningen krijgen. Na zo’n drie kwartier eindigt Khańhs bezoek met viltstiften. Ze slaat een kleurboek open en maakt de vleugels van een vlinder hemelsblauw. Als een zoemer het einde van de schooldag aanduidt, laat ze de stift los. De vlinder blijft achter op het papier, Khańh fladdert weg. Genoeg geleerd, genoeg gespeeld. Morgen weer een nieuwe dag.
Met jouw steun kunnen we kinderen zoals Khańh helpen. Kinderen die het in zich hebben, maar net dat extra duwtje in de rug nodig hebben. Help jij ook mee?