Esther was lang onzichtbaar
Esther (8) komt nooit buiten. Als een vogeltje in een kooi overleeft ze binnen de vier muren van een klein, donker huis in een straatarme buurt van Lusaka, Zambia.
Betovering
Toen Esther als baby opeens begon te schokken en schudden, zei de arts in het ziekenhuis dat het kwam door hersenmalaria. Hij gaf Ruth medicijnen mee maar de aanvallen bleven komen. Daarom vertrouwt Ruth de artsen niet meer. In plaats daarvan vroeg Ruth een traditionele genezer om advies. Volgens hem was Esther behekst. Hij adviseerde Ruth om te wachten tot de betovering vanzelf weer over zou gaan. Sindsdien wacht Ruth daar op.
Esther slijt haar leven binnen in het halfduister op de kille betonnen vloer. Ruth weet niet wat ze moet doen en geeft haar aandacht en moederliefde alleen aan haar jongste dochter, Rhoda. Die heeft haar 6 jaar oudere zus inmiddels op alle vlakken ingehaald.
Door totaal gebrek aan liefde, zorg en aandacht, is Esther ernstig ondervoed en onderontwikkeld. Ze zit gevangen in haar binnenwereld en kan niet praten of communiceren met anderen. Ze kan ook niet staan, zich voortbewegen, zich verzorgen of zelfstandig eten. Haar toekomst leek uitzichtloos.
Eindelijk gevonden
Totdat kortgeleden Mirriam aanklopte. Zij is vrijwilliger bij Archie Hinchcliffe Disability Intervention (AHDI), partner van het Liliane Fonds in dit deel van Zambia. Regelmatig gaat zij in de armste buurten van Lusaka op zoek naar kinderen met een handicap die wachten op de juiste ondersteuning.
Dat is geen makkelijke zoektocht, want hun ouders schamen zich vaak zo sterk voor hun situatie, dat ze hun kind thuis verbergen en er met niemand over durven praten. Bang als ze zijn voor het oordeel van buren, die handicaps vaak zien als een vloek of als een besmettelijke ziekte. Precies zoals Ruth.
Toen Mirriam zich de eerste keer voorstelde aan Ruth en vertelde dat ze kwam om haar te helpen, hield Ruth de boot af. Toch groeide er vertrouwen bij Ruth, toen ze zag hoe Mirriam echte aandacht gaf aan buurtkinderen. Uiteindelijk liet Ruth haar dan toch binnen. De aanblik van Esther kwam als een schok voor Mirriam.
Uitweg
Hoe ernstig de situatie ook was, Mirriam ziet dat er een uitweg mogelijk is. Steun op maat, zoals noodvoeding, medicatie, luiers, fysiotherapie, een aangepaste stoel en een rolstoel, kan een enorm verschil maken voor Esther. Ook heeft Ruth instructie en begeleiding nodig over hoe ze Esther op de juiste manier verzorgt en voedt.
Mirriam zet Esthers kooitje op een kier.
