In 2004 ontmoette fotografe Monique Velzeboer Jean d’Amour. Voor de kalender Durven Dromen vroeg ze Jean d’Amour naar zijn droom. Wat de jongen van elf het liefste wilde? Chauffeur worden. Dan zou hij aan de mensen in zijn dorp kunnen laten zien dat hij een belangrijk man was geworden. Jean d’Amour het enige kind met een handicap in de gemeenschap. De mensen daar discrimineerden hem.

Revalidatie en onderwijs

Dat veranderde toen Jean d’Amour naar Gatagara ging. Op dit centrum, waar kinderen met een handicap kunnen revalideren en naar school gaan, voelde hij zich niet meer buitengesloten. Alle anderen waren net zoals hij.

Jean d’Amour is geboren met aangeboren afwijkingen aan een been en beide handen. Hij kon alleen kruipen. Op zijn achtste werd zijn been geamputeerd en op Gatagara leerde hij lopen met een beenprothese en krukken. Hij bracht er ook een deel van zijn basisschool- en middelbare schooltijd door.

Nieuwe droom

Na de tijd op Gatagara ging Jean d’Amour werken. Eerst als kapper, daarna had hij een eigen bedrijfje in telefoonkaarten. Nu volgt hij een cursus om foto’s te bewerken en video’s te monteren. Zijn droom is om professioneel foto- en video-editor te worden.

De maatschappij veranderen

Jean d’Amour kijkt met een goed gevoel terug op zijn jaren op Gatagara: hij heeft er zelfvertrouwen gekregen, vrienden gemaakt en leren lopen. En ook al is hij dan geen chauffeur geworden, als hij in zijn oude dorp rondloopt, voelt Jean d’Amour zich sterk.

Zelfvertrouwen en gedrevenheid spreken ook uit het advies dat Jean d’Amour heeft voor kinderen met een handicap. “Een handicap betekent niet dat je niets kunt”, zegt hij stellig. “Als je niet in de maatschappij past, dan moet jij de maatschappij helpen om te veranderen.”