‘Het gaat niet om de hoeveelheid die je nalaat’
Als kind weet ze al dat ze tropenarts wil worden. Op haar 28ste vertrekt ze naar Ghana waar ze vier jaar lang werkt als arts. ‘Daar zag ik wat het Liliane Fonds voor kinderen met een handicap kon betekenen. Die kinderen én hun gezinnen gingen van een leven zonder hoop naar een leven met veel hoop. Dat verdienen we toch allemaal?’ Als ze haar testament opmaakt, weet Annemieke van Oostveen (63) vrijwel meteen dat ze een deel van haar erfenis aan het Liliane Fonds wil nalaten.
Het is hard werken in Ghana. Zoveel leed. ‘Ik heb heel wat mensen zien overlijden, ook veel kinderen. Dat is heftig.’ Ze zag gelukkig ook veel mooie dingen. ‘Dankzij de bemiddeling van het Liliane Fonds kregen kinderen met een handicap medische hulp, maar ook een opleiding. Meisjes werden bijvoorbeeld opgeleid tot naaister of kapster. Zo veranderde een kind waar de familie zich voor schaamde en dat daarom zelden buitenkwam, in een jonge vrouw die een bijdrage kon leveren aan de gemeenschap. Dat is een enorme omkering.’
‘Wat zou er gebeuren als?’
Na vier jaar loopt haar contract af. Terug in Nederland leert ze Herman kennen en ze krijgen samen een zoon. ‘Mijn hart heeft altijd in de tropen gelegen, maar inmiddels had ik een leven hier, dus besloot ik ook hier te gaan werken: eerst als huisarts, later als specialist ouderengeneeskunde.’
Annemieke heeft een paar jaar geleden haar testament laten opmaken. ‘We maakten toen verre reizen met z’n drieën en ik vroeg me ineens af wat er eigenlijk zou gebeuren als wij alle drie om het leven zouden komen.’ Dat is het moment voor Annemieke en Herman om naar de notaris te gaan waar ze een samenlevingscontract opstellen. ‘De notaris zei ons dat we er goed aandeden dan ook een testament te maken.’
Erfenis in delen
Een deel van hun erfenis gaat uiteraard naar hun zoon en een deel naar het Liliane Fonds. Herman kan zich goed vinden in haar keus iets na te laten aan het Liliane Fonds. De dochter van zijn oom had meerdere handicaps en zijn oom was donateur geworden van het Liliane Fonds. ‘Bij feestjes werd daarom juist altijd geld opgehaald voor dit goede doel.’
‘Het gaat niet over de hoeveelheid die je nalaat. Het gaat over een verbondenheid voelen met de wereld om je heen. Mijn zoon is natuurlijk mijn kind, maar al die kinderen die daar in Ghana mijn pad kruisten voelen ook als mijn kinderen. Zij hebben ook rechten. Dankzij het Liliane Fonds worden veel kinderen geholpen en echt gezien. Dat is een waardevol geschenk.’
Spreekt het verhaal van Annemieke u aan en wilt u vrijblijvend meer informatie ontvangen over nalaten aan het Liliane Fonds?